მხატვრობა ბავშვობიდან
20 აპრილი, 2014
მხატვრობა ბავშვობიდან ელფოსტაბეჭდვა FaceBook Twitter
"ბუნებაში გასვლა და მარტო ხატვა მიყვარს, მუსიკის ფონზე, მშვიდ გარემოში კარგია მუშაობა..."
ხატვა 7 წლისამ დაიწყო. ახსოვს, რომ ყოველთვის ბუნება იზიდავდა და სულ პეიზაჟებს ხატავდა.
ბავშვობის შთაბეჭდილებები არ განელებია. რეალისტური ნახატები, ბუნება, გარემო, სადაც ცხოვრობს, სოფელი... მისი ნამუშევრები მრავალფეროვანია. ნახატები შავ-თეთრი და ემოციური.

"მიყვარს პეიზაჟების კეთება. ვცხოვრობ მარტვილში და ვხატავ იქაურ სოფლებს, ადგილებს, რასაც თვალით ვხედავ და განვიცდი. ბედნიერებაა, როდესაც შემიძლია, ჩემი განცდები, ბუნებისა და ჩემი სოფლის სიყვარული ფურცელზე გადავიტანო, ვხატო ძალიან ბევრი და მივიღო სიამოვნება" - ამბობს გიორგი.




მოსწონს ვან გოგი, მიქელანჯელო, ველასკესი და სხვა დიდი მხატვრების შედევრები, თუმცა, მისი საყვარელი მხატვარი ფიროსმანია. ნამუშევრებს ვერ გამოარჩევს. "მისი შემოქმედება, ნახატები ერთმანეთს არ ჰგავს. ყველა ნამუშევარი სხვადასხვა განცდასა და ემოციას იწვევს, ამიტომ გამორჩევა, თუ რომელია საუკეთესო ან ჩემთვის საინტერესო, გამიჭირდება."
გიორგი გაწერელია 23 წლის ახალგაზრდა მხატვარია მარტვილის რაიონ სოფელ სერგიეთიდან. სკოლაში სიარულის პარალელურად დადიოდა "გ. მაისურაძის სახელობის სამხატვრო სკოლაში“. პროფესია არ შეუცვლია. თბილისის სახელმწიფო სამხატვრო აკადემიაში გაიარა საბაკალავრო და სამაგისტრო კურსები. როგორც გიორგი ამბობს, მას პროფესიულ განვითარებაში აკადემიის პედაგოგი, გოგი წერეთელი დაეხმარა.

ნახატები შესრულებული აქვს დაზგურ გრაფიკაში. ამჟამად გიორგი რეალისტურ ნახატებზე მუშაობს.
ნამუშევრები ერთ სივრცეში არ არის მოქცეული და მხოლოდ ავტორთან არ რჩება.

"სხვადასხვა ღონისძიებასა და გამოფენაში მაქვს მონაწილეობა მიღებული. პირველი პერსონალური გამოფენა ქუთაისში მქონდა, შემდეგ მარტვილის მუზეუმში. თბილისში ჩემი ნახატების ნახვა მხოლოდ წელს შეძლო დამთვალიერებელმა".
გიორგის პირველი პერსონალური გამოფენა თბილისში 2014 წლის მარტში გალერეა "ვანდაში" გაიმართა. გამოფენაზე წარმოდგენილი იყო მისი 30-მდე ნამუშევარი.

გატაცება მხოლოდ ხატვა არ არის. უყვარს ბუნება, მთა...

მისთვის ყველაზე საყვარელი და ლამაზი ადგილი მარტვილია, თუმცა, უარს არ ამბობს სხვა კუთხეებში მოგზაურობაზე.
"ბუნებაში ყოფნა, ხეტიალი ძალიან მიყვარს. მეგობრები ხშირად ვაკეთებთ ექსკურსიებს, დავდივართ ლაშქრობაზე. წელს მეგობრებთან ერთად რაჭაში ვაპირებ წასვლას" - ამბობს გიორგი.

ბუნება, სოფელი, მთა მისთვის რომ მნიშვნელოვანია, მის ნახატებშიც იგრძნობა. სახლები, ეზო, ხეები - შავ-თეთრი კადრები დამთვალიერებელში აღფრთოვანებასა და უსაზღვრო ემოციას იწვევს.

სხვა სტატიები
 „რაც უნდა მოხდეს, მაინც დავხატავ...“
19 ოქტომბერი, 2014
“ბავშვობაში მინდოდა, რომ ზოოპარკის მეპატრონე ვყოფილიყავი, ზოოპარკში დამლაგებლად ან ცხოველების მომვლელადაც კი მსურდა მუშაობა, ცხოველები მიყვარდა ძალიან, სწორედ ამიტომ სახლში მქონდა „ზოოპარკი“: რაც კი შინაური ცხოველი არსებობს, მგონი, ყველა მყავდა. მე კიდევ ყოველთვის მინდოდა ცხენი მყოლოდა, ეს ცხოველი განსაკუთრებულად მიყვარდა“.
ხატვა ბავშვობიდან დაიწყო და თავიდან ყველაზე ხშირად სწორედ ცხენებს ხატავდა, ახლა უფრო ხშირად ადამიანებს ხატავს, იზიდავს შიშველი ფიგურა, მაგრამ ბოლო პერიოდში უფრო მეტ ყურადღებასა და დროს რელიგიურ თემებს უთმობს.
ახალგაზრდა კალიგრაფი და ხელით წერის უძველესი ტრადიცია
04 ოქტომბერი, 2014
ახალგაზრდა კალიგრაფი, ხელოვნების მეცნიერებათა აკადემიის წევრი, პედაგოგი, საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის არქიტექტურის ურბანისტიკისა და დიზაინის ფაკულტეტის მესამე კურსის სტუდენტი ოთარ მჭედლიშვილი საქართველოში ერთ-ერთია, ვინც ხელით წერის უძველეს ტრადიციას იზიარებს. იგი საკუთარ ნამუშევრებს ხბოს ტყავზე, ეტრატზე, ქმნის, საწერად ლერწმის კალამსა და ბატის ფრთას იყენებს, ხოლო, რაც შეეხება მის მთავარ ნიშას, რაც სხვებისაგან გამოარჩევს, სწორედ რომ საწერი მასალა და გოთიკური სტილია.
ახალი რუსული გზა „მგზავრებისთვის“
20 სექტემბერი, 2014
ჯგუფი ,,მგზავრების” პროდიუსერი ჯგუფის ისტორიაზე, საქმიანობაზე, ქართველ და უცხოელ მსმენელზე საუბრობს.
,,როცა ადამიანი ნიჭიერია და თვითონვე ქმნის თავისსავე შესასრულებელ კომპოზიციას, მაშინ ყველაფერი უფრო მარტივადაა, ვინაიდან ის გრძნობს პულსაციას, თუ რა სჭირდება ბაზარს, ეს არის ძირითადი კოზირი, რაზეც დგას წარმატების თემატიკა”- ოთარ ედიშერაშვილი.
ინგა ბატატუნაშვილის საღებავები, ტილოები და ფუნჯები
12 ივლისი, 2014
შეხვედრა „დელისის“ მეტროსთან დავნიშნეთ. ინგა ბატატუნაშვილი მხატვარია. მეგობარ მხატვარ სოსო ქუმსიაშვილთან ერთად მხვდება. ცოტა ხანში მიხვეულ-მოხვეული გზებით მივიკვლევთ გზას კორპუსებს შორის. „ხომ კარგია, რომ ერთად მოვდივართ, მარტო ვერ მოაგნებდი ამ ადგილს“ - მეუბნება გზადაგზა. კიბეებზე ავდივართ. ოთახებიდან ადამიანები იხედებიან, ინგას ესალმებიან და მოიკითხავენ. უკვე წარმოვიდგინე, როგორია მისი სახელოსნო. ბოქლომს ხსნის, რკინის კარს აღებს და იმწამსვე საღებავების სუნს ვგრძნობ. ნათელი ოთახია სამი კედლის გასწვრივ, პირუკუ ალაგია ნახატები, მეოთხე კედელში ჩასმულ ორ ფანჯარაზე შინდისფერი და მოყვითალო ფარდები გადაწეულია და სინათლე შემოდის. ფანჯრების რაფებზე, ოთახის კუთხეებში, კედლებთან, ფუნჯები, საღებავები და ათასი სხვა ნივთი ალაგია, რომელთა უმეტესობის დანიშნულებას, ალბათ, მხოლოდ მხატვრები თუ მიხვდებიან.

Carpet Cleaning Calgary