პროფესიაში გადაზრდილი ოჯახური ტრადიცია
17 მაისი, 2014
პროფესიაში გადაზრდილი ოჯახური ტრადიცია ელფოსტაბეჭდვა FaceBook Twitter
"პატარა რომ ვიყავი, დედა მიკეთებდა სხვადასხვა ცხოველს და ძალიან მიყვარდა მისი გაკეთებული სათამაშოები"...
დედის ნაჩუქარი სათამაშო ცხოველები ცირას დღემდე ახსოვს და უყვარს. მათ დიდი გავლენა მოახდინეს გოგონას პროფესიულ არჩევანზე.


სწავლობდა თოიძეში გობელენის განხრით, შემდეგ სწავლა სამხატვრო აკადემიაში გააგრძელა. სწავლის დასრულება ვერ მოახერხა, თუმცა, როგორც თავად ამბობს, აკადემიამ ბევრი რამ ასწავლა.
"ბავშვობიდან ვხატავდი, მიყვარდა ხელნაკეთი ნივთები".
ნიჭი დედისა და ბებიისგან გამოჰყვა. უყვარს გრაფიკული ჩანახატების გაკეთება, თუმცა, ხატვას ხშირად ვეღარ ახერხებს. ძირითადად, თავის პატარა ლილესთან ერთად პრინცესებს ხატავს. ლილეს დედიკოს მიბაძვა ძალიან უყვარს, ცდილობს, კარგად ხატოს და თოჯინების გაკეთებაც მალე ისწავლოს.
"მგონი რაღაც ნიჭი მასაც გამოჰყვა, ხატვა ძალიან უყვარს და ერთი სული აქვს, გაიზარდოს და თოჯინების კეთებაც ისწავლოს" - ამბობს ცირა.
ხელნაკეთი თოჯინების იდეა ცირა პავლიაშვილის დედას, ქალბატონ ირინას ეკუთვნის.
ირინა თვითნასწავლი მკერავია, თოჯინებს მასაც დედა უკერავდა, შემდეგ მან გააგრძელა დედის ტრადიცია და შვილებისთვის დაიწყო სათამაშოების გაკეთება.
შვილებისთვის შექმნილმა სათამაშოებმა დროთა განმავლობაში მასშტაბური სახე მიიღო. ირინამ თოჯინების გაკეთება მეგობრებისა და ნათესავებისთვის დაიწყო, შემდეგ კი სრულიად უცხო ადამიანებისთვისაც. საქმე ბევრი დაუგროვდა, მარტო ვეღარ გაუმკლავდა და საქმიანობაში შვილებიც ჩართო.
"დედა მარტო ვეღარ ასწრებდა და მე და ჩემი დაც შევუერთდით. 3-4 წელია, რაც ერთად ინტენსიურად ვმუშაობთ და საქმეც განაწილებული გვაქვს. ირინა თოჯინის თავებს აკეთებს, ჩემი და ქეთი ტანს აწყობს, მე კი ტანსაცმელს ვუკერავ. თითოეული ნამუშევარი სამივეს ნახელავია" - ყვება ცირა პავლიაშვილი.
ნამუშევრებში ფილმის, ზღაპრის გმირებსა და ნაციონალურ სამოსში გამოწყობილ უამრავ თოჯინას გადააწყდებით. ნაციონალურ სამოსში ჩაცმული თოჯინების იდეა დაახლოებით 15 წლის წინ გაჩნდა, როდესაც დედა-შვილი გერმანელი მეგობრისათვის ორიგინალურ და ამავე დროს ქართულ, ტრადიციულ საჩუქარს ეძებდა. ასე გაჩნდა ხევსური გოგონა ნაციონალურ სამოსში გამოწყობილი. ხევსურ გოგონას შემდეგ სხვა კუთხეებისთვის დამახასიათებელ სამოსში გამოწყობილი თოჯინების მთელი სერია მოჰყვა.
სუვენირების მაღაზიაში, მშრალ ხიდზე, მათ შორის მცხეთასა და ბათუმშიც კი გადააწყდებით კახურ, გურულ, რაჭულ, მეგრულ ტარდიციულ სამოსში გამოწყობილ თოჯინა ქალბატონებსა და მამაკაცებს.
ცირას საყვარელი თოჯინა "დათა თუთაშხიაა", თუმცა, სიამოვნებით ჰყვება თოჯინაზეც, რომელიც ერთ-ერთი ახალგაზრდა ფოტოგრაფის კარიკატურაა.
"ერთ-ერთი ფოტოგრაფის კარიკატურა თოჯინა ძალიან საინტერესო გამოვიდა. განსაკუთრებით მივამსგავსეთ სახასიათო ულვაშით. ეს ფოტოგრაფი (მის ვინაობას ვერ გავამხელ) ულვაშს ატარებს და თოჯინასაც გავუკეთეთ, რომ უფრო მეტად დამსგავსებოდა".
სამოსი, ვარცხნილობა, თითოეული დეტალი ნებისმიერ თოჯინაზე სახასიათო დანიშნულებისაა. განსაკუთრებით კარიკატურების ან სპეციალური შეკვეთების დროს ხდება.
გობელენის ქსოვა, ქარგვა და ხატვა ცირას საყვარელი საქმეა, თუმცა, ყველაზე მეტ დროს თოჯინების შექმნას უთმობს.
"თოჯინების კეთება მარტო ჰობი არ არის, ეს ჩემი პროფესიაა, საყვარელი საქმე, რომელსაც სიამოვნებით ვაკეთებ“.
სხვა სტატიები
 „რაც უნდა მოხდეს, მაინც დავხატავ...“
19 ოქტომბერი, 2014
“ბავშვობაში მინდოდა, რომ ზოოპარკის მეპატრონე ვყოფილიყავი, ზოოპარკში დამლაგებლად ან ცხოველების მომვლელადაც კი მსურდა მუშაობა, ცხოველები მიყვარდა ძალიან, სწორედ ამიტომ სახლში მქონდა „ზოოპარკი“: რაც კი შინაური ცხოველი არსებობს, მგონი, ყველა მყავდა. მე კიდევ ყოველთვის მინდოდა ცხენი მყოლოდა, ეს ცხოველი განსაკუთრებულად მიყვარდა“.
ხატვა ბავშვობიდან დაიწყო და თავიდან ყველაზე ხშირად სწორედ ცხენებს ხატავდა, ახლა უფრო ხშირად ადამიანებს ხატავს, იზიდავს შიშველი ფიგურა, მაგრამ ბოლო პერიოდში უფრო მეტ ყურადღებასა და დროს რელიგიურ თემებს უთმობს.
ახალგაზრდა კალიგრაფი და ხელით წერის უძველესი ტრადიცია
04 ოქტომბერი, 2014
ახალგაზრდა კალიგრაფი, ხელოვნების მეცნიერებათა აკადემიის წევრი, პედაგოგი, საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის არქიტექტურის ურბანისტიკისა და დიზაინის ფაკულტეტის მესამე კურსის სტუდენტი ოთარ მჭედლიშვილი საქართველოში ერთ-ერთია, ვინც ხელით წერის უძველეს ტრადიციას იზიარებს. იგი საკუთარ ნამუშევრებს ხბოს ტყავზე, ეტრატზე, ქმნის, საწერად ლერწმის კალამსა და ბატის ფრთას იყენებს, ხოლო, რაც შეეხება მის მთავარ ნიშას, რაც სხვებისაგან გამოარჩევს, სწორედ რომ საწერი მასალა და გოთიკური სტილია.
ახალი რუსული გზა „მგზავრებისთვის“
20 სექტემბერი, 2014
ჯგუფი ,,მგზავრების” პროდიუსერი ჯგუფის ისტორიაზე, საქმიანობაზე, ქართველ და უცხოელ მსმენელზე საუბრობს.
,,როცა ადამიანი ნიჭიერია და თვითონვე ქმნის თავისსავე შესასრულებელ კომპოზიციას, მაშინ ყველაფერი უფრო მარტივადაა, ვინაიდან ის გრძნობს პულსაციას, თუ რა სჭირდება ბაზარს, ეს არის ძირითადი კოზირი, რაზეც დგას წარმატების თემატიკა”- ოთარ ედიშერაშვილი.
ინგა ბატატუნაშვილის საღებავები, ტილოები და ფუნჯები
12 ივლისი, 2014
შეხვედრა „დელისის“ მეტროსთან დავნიშნეთ. ინგა ბატატუნაშვილი მხატვარია. მეგობარ მხატვარ სოსო ქუმსიაშვილთან ერთად მხვდება. ცოტა ხანში მიხვეულ-მოხვეული გზებით მივიკვლევთ გზას კორპუსებს შორის. „ხომ კარგია, რომ ერთად მოვდივართ, მარტო ვერ მოაგნებდი ამ ადგილს“ - მეუბნება გზადაგზა. კიბეებზე ავდივართ. ოთახებიდან ადამიანები იხედებიან, ინგას ესალმებიან და მოიკითხავენ. უკვე წარმოვიდგინე, როგორია მისი სახელოსნო. ბოქლომს ხსნის, რკინის კარს აღებს და იმწამსვე საღებავების სუნს ვგრძნობ. ნათელი ოთახია სამი კედლის გასწვრივ, პირუკუ ალაგია ნახატები, მეოთხე კედელში ჩასმულ ორ ფანჯარაზე შინდისფერი და მოყვითალო ფარდები გადაწეულია და სინათლე შემოდის. ფანჯრების რაფებზე, ოთახის კუთხეებში, კედლებთან, ფუნჯები, საღებავები და ათასი სხვა ნივთი ალაგია, რომელთა უმეტესობის დანიშნულებას, ალბათ, მხოლოდ მხატვრები თუ მიხვდებიან.

Carpet Cleaning Calgary