სპორტიდან ფერწერაში...
22 ივნისი, 2013
სპორტიდან ფერწერაში... ელფოსტაბეჭდვა FaceBook Twitter
დიტო ქაჯაია სამხატვრო აკადემიის ფერწერის ფაკულტეტის მეორე კურსის სტუდენტია, მაგრამ მისმა ნამუშევრებმა საზოგადოების ყურადღება უკვე მიიქცია.
სამხატვრო სკოლაში მშობლებისგან დამოუკიდებლად შევიდა და საკუთარი ცხოვრება სამუდამოდ დაუკავშირა ფერწერას. "ფერწერას ვსწავლობ, მაგრამ ამავე დროს ვაკეთებ ქანდაკებებსაც. ხატვა ბავშვოდან მიზიდავდა და სამხატვრო აკადემიაშიც ჩემივე სურვილით ჩავაბარე".
ხატავს იმას, რაც უნდა და აქანდაკებს იმ ფიგურებს, რისი სურვილიც გაუჩნდება. "ვხატავ ნატურას, პეიზაჟებს, რისი ხატვაც მომინდება. ძირითადად მუზაზე ვარ დამოკიდებული, მაგრამ შეიძლება იმის გაკეთება მომიწიოს, რაც დავალებაში იქნება მოცემული, მაგალითად, ახლა გვქონდა გამოფენა თავისუფლების თემაზე და ქალის ფიგურა მქონდა გატანილი".
გამორჩეული, საყვარელი მოქანდაკე არ ჰყავს, მაგრამ ფერწერაში ყველაზე მეტად სეზანი მოსწონს იმდენად, მისი ნახატის ასლიც კი გააკეთა.
სამხატვრო აკადემიის სახელოსნოში უწევს მუშაობა და მიუხედავად იმისა, რომ სახელოსნოში წყალი არ აქვთ, მაინც დიდი მონდომებით ქმნის ფიგურებს. "ვფიქრობ, რომ თუ მუშაობა გინდა მაინც იმუშავებ, მიუხედავად პირობებისა".
ორ გამოფენაში აქვს მონაწილეობა მიღებული, თუმცა, კონკურსებისთვის ღამეებიც უთენებია. ერთ-ერთი ასეთ გამოფენაში საზღვრებს მიღმაც გააგზავნა ნახატები, სადაც დიდი მოწონება დაიმსახურა და დიპლომიც გამოუგზავნეს. ნახატების გაჩუქება არ უყვარს, თუმცა, "გააჩნია ვის ჩუქნი. ამასაც აქვს მნიშვნელობა. გაჩუქებასთან ერთად გაყიდვაც რთულია".
ყველა ნამუშევართან განსაკუთრებული დამოკიდებულება აქვს და რომელიმეს გამორჩევა უჭირს.
გარდა ფერწერისა და ქანდაკებისა, ლექსებსაც წერს. სამი წელია, რაც წერა დაიწყო და უკვე ვეღარც კი გამოარჩევს, რომელია მისთვის უფრო მნიშვნელოვანი, ხატვა, გამოქანდაკება, თუ ლექსების წერა. "ფართო საზოგადოება არ მიცნობს როგორც პოეტს, მაგრამ პოეზიის საღამოებში ვმონაწილეობ. ძირითადად მეგობრები ვკითხულობთ და ვაფასებთ ერთმანეთის შემოქმედებას. საკმაოდ ბევრი ლექსი დამიგროვდა და კრებულის გამოცემაზეც ვფიქრობ".
სამხატვრო აკადემიაში ჩაბარებამდე სპორტით იყო დაკავებული. რომ არა სამხატვრო აკადემია, ალბათ, დღეს სპორტსმენი იქნებოდა. არჩევანის გაკეთება გაუჭირდა, მაგრამ მისი აზრით, ის უფრო მნიშვნელოვანია, რასაც დღეს აკეთებს, ვიდრე სპორტი.
სხვა სტატიები
 „რაც უნდა მოხდეს, მაინც დავხატავ...“
19 ოქტომბერი, 2014
“ბავშვობაში მინდოდა, რომ ზოოპარკის მეპატრონე ვყოფილიყავი, ზოოპარკში დამლაგებლად ან ცხოველების მომვლელადაც კი მსურდა მუშაობა, ცხოველები მიყვარდა ძალიან, სწორედ ამიტომ სახლში მქონდა „ზოოპარკი“: რაც კი შინაური ცხოველი არსებობს, მგონი, ყველა მყავდა. მე კიდევ ყოველთვის მინდოდა ცხენი მყოლოდა, ეს ცხოველი განსაკუთრებულად მიყვარდა“.
ხატვა ბავშვობიდან დაიწყო და თავიდან ყველაზე ხშირად სწორედ ცხენებს ხატავდა, ახლა უფრო ხშირად ადამიანებს ხატავს, იზიდავს შიშველი ფიგურა, მაგრამ ბოლო პერიოდში უფრო მეტ ყურადღებასა და დროს რელიგიურ თემებს უთმობს.
ახალგაზრდა კალიგრაფი და ხელით წერის უძველესი ტრადიცია
04 ოქტომბერი, 2014
ახალგაზრდა კალიგრაფი, ხელოვნების მეცნიერებათა აკადემიის წევრი, პედაგოგი, საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის არქიტექტურის ურბანისტიკისა და დიზაინის ფაკულტეტის მესამე კურსის სტუდენტი ოთარ მჭედლიშვილი საქართველოში ერთ-ერთია, ვინც ხელით წერის უძველეს ტრადიციას იზიარებს. იგი საკუთარ ნამუშევრებს ხბოს ტყავზე, ეტრატზე, ქმნის, საწერად ლერწმის კალამსა და ბატის ფრთას იყენებს, ხოლო, რაც შეეხება მის მთავარ ნიშას, რაც სხვებისაგან გამოარჩევს, სწორედ რომ საწერი მასალა და გოთიკური სტილია.
ახალი რუსული გზა „მგზავრებისთვის“
20 სექტემბერი, 2014
ჯგუფი ,,მგზავრების” პროდიუსერი ჯგუფის ისტორიაზე, საქმიანობაზე, ქართველ და უცხოელ მსმენელზე საუბრობს.
,,როცა ადამიანი ნიჭიერია და თვითონვე ქმნის თავისსავე შესასრულებელ კომპოზიციას, მაშინ ყველაფერი უფრო მარტივადაა, ვინაიდან ის გრძნობს პულსაციას, თუ რა სჭირდება ბაზარს, ეს არის ძირითადი კოზირი, რაზეც დგას წარმატების თემატიკა”- ოთარ ედიშერაშვილი.
ინგა ბატატუნაშვილის საღებავები, ტილოები და ფუნჯები
12 ივლისი, 2014
შეხვედრა „დელისის“ მეტროსთან დავნიშნეთ. ინგა ბატატუნაშვილი მხატვარია. მეგობარ მხატვარ სოსო ქუმსიაშვილთან ერთად მხვდება. ცოტა ხანში მიხვეულ-მოხვეული გზებით მივიკვლევთ გზას კორპუსებს შორის. „ხომ კარგია, რომ ერთად მოვდივართ, მარტო ვერ მოაგნებდი ამ ადგილს“ - მეუბნება გზადაგზა. კიბეებზე ავდივართ. ოთახებიდან ადამიანები იხედებიან, ინგას ესალმებიან და მოიკითხავენ. უკვე წარმოვიდგინე, როგორია მისი სახელოსნო. ბოქლომს ხსნის, რკინის კარს აღებს და იმწამსვე საღებავების სუნს ვგრძნობ. ნათელი ოთახია სამი კედლის გასწვრივ, პირუკუ ალაგია ნახატები, მეოთხე კედელში ჩასმულ ორ ფანჯარაზე შინდისფერი და მოყვითალო ფარდები გადაწეულია და სინათლე შემოდის. ფანჯრების რაფებზე, ოთახის კუთხეებში, კედლებთან, ფუნჯები, საღებავები და ათასი სხვა ნივთი ალაგია, რომელთა უმეტესობის დანიშნულებას, ალბათ, მხოლოდ მხატვრები თუ მიხვდებიან.

Carpet Cleaning Calgary