ცნობილი ხელოვანი მიხეილ ნასბერგი თბილისში
21 სექტემბერი, 2013
ცნობილი ხელოვანი მიხეილ ნასბერგი თბილისში ელფოსტაბეჭდვა FaceBook Twitter
„მისი ნამუშევრები ჰუმანისტური პათოსითაა განმსჭვალული, ფოტოებზე აღბეჭდილი პიროვნებისადმი დიდი თანაგრძნობითა და სიმპათიით. ფოტოებს გამოარჩევს ფორმის მკვეთრი შეგრძნება, უნარი, წარმოაჩინოს გამოსახულების აბსტრაქციული ასპექტები, რითმი, მოძრაობა და ორნამენტები“ - ასე ახასიათებს მიკაელ ფალკი მიხეილ ნასბერგის შემოქმედებას.

მიხეილ ნასბერგი შვედი ფოტოგრაფია, თუმცა, ის 1947 წელს საქართველოში დაიბადა. პროფესიით ინჟინერია, სამეცნიერო საქმიანობიდან ხელოვნებაში 70-იანი წლების ბოლოს გადაინაცვლა, 1980 წლიდან ფოტოგრაფად მუშაობდა. ნასბერგი „ლაიფ ფოტოგრაფიის“ ჟანრში მოღვაწეობს და მისი შემოქმდების სათავე 1900-იანების ფოტოგრაფიის მოდერნისტულ ტრადიციებშია.

ხელოვანი 15 სექტემბერს საკუთარი გამოფენით ესტუმრა საქართველოს. ექსპოზიცია თბილისის ისტორიის მუზეუმშია წარმოდგენილი 50 ნამუშევრით. ისინი, ძირითადად, გვიანდელი საბჭოთა საქართველოსა და 1992-2013 წლების შვედეთსა და სხვა ქვეყნების ცხოვრების სტილსა და ინდივიდუალურობას მისთვის დამახასიათებელი მრავალფეროვნებით ასახავს.

მიხეილ ნასბერგს მოპოვებული აქვს საერთაშორისო აღიარება, როგორც ქართული და საბჭოთა ფოტოგრაფიის მნიშვნელოვან წარმომადგენელს. 1978 წლიდან დღემდე მონაწილეობდა არაერთ გამოფენასა და კონკურსში. მიღებული აქვს საერთაშორისო პრიზები ამერიკის შეერთებულ შტატებში, იაპონიაში, შვედეთში, ინგლისში, რუსეთში, ბელგიასა და კანადაში.
სხვა სტატიები
 „რაც უნდა მოხდეს, მაინც დავხატავ...“
19 ოქტომბერი, 2014
“ბავშვობაში მინდოდა, რომ ზოოპარკის მეპატრონე ვყოფილიყავი, ზოოპარკში დამლაგებლად ან ცხოველების მომვლელადაც კი მსურდა მუშაობა, ცხოველები მიყვარდა ძალიან, სწორედ ამიტომ სახლში მქონდა „ზოოპარკი“: რაც კი შინაური ცხოველი არსებობს, მგონი, ყველა მყავდა. მე კიდევ ყოველთვის მინდოდა ცხენი მყოლოდა, ეს ცხოველი განსაკუთრებულად მიყვარდა“.
ხატვა ბავშვობიდან დაიწყო და თავიდან ყველაზე ხშირად სწორედ ცხენებს ხატავდა, ახლა უფრო ხშირად ადამიანებს ხატავს, იზიდავს შიშველი ფიგურა, მაგრამ ბოლო პერიოდში უფრო მეტ ყურადღებასა და დროს რელიგიურ თემებს უთმობს.
ახალგაზრდა კალიგრაფი და ხელით წერის უძველესი ტრადიცია
04 ოქტომბერი, 2014
ახალგაზრდა კალიგრაფი, ხელოვნების მეცნიერებათა აკადემიის წევრი, პედაგოგი, საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის არქიტექტურის ურბანისტიკისა და დიზაინის ფაკულტეტის მესამე კურსის სტუდენტი ოთარ მჭედლიშვილი საქართველოში ერთ-ერთია, ვინც ხელით წერის უძველეს ტრადიციას იზიარებს. იგი საკუთარ ნამუშევრებს ხბოს ტყავზე, ეტრატზე, ქმნის, საწერად ლერწმის კალამსა და ბატის ფრთას იყენებს, ხოლო, რაც შეეხება მის მთავარ ნიშას, რაც სხვებისაგან გამოარჩევს, სწორედ რომ საწერი მასალა და გოთიკური სტილია.
ახალი რუსული გზა „მგზავრებისთვის“
20 სექტემბერი, 2014
ჯგუფი ,,მგზავრების” პროდიუსერი ჯგუფის ისტორიაზე, საქმიანობაზე, ქართველ და უცხოელ მსმენელზე საუბრობს.
,,როცა ადამიანი ნიჭიერია და თვითონვე ქმნის თავისსავე შესასრულებელ კომპოზიციას, მაშინ ყველაფერი უფრო მარტივადაა, ვინაიდან ის გრძნობს პულსაციას, თუ რა სჭირდება ბაზარს, ეს არის ძირითადი კოზირი, რაზეც დგას წარმატების თემატიკა”- ოთარ ედიშერაშვილი.
ინგა ბატატუნაშვილის საღებავები, ტილოები და ფუნჯები
12 ივლისი, 2014
შეხვედრა „დელისის“ მეტროსთან დავნიშნეთ. ინგა ბატატუნაშვილი მხატვარია. მეგობარ მხატვარ სოსო ქუმსიაშვილთან ერთად მხვდება. ცოტა ხანში მიხვეულ-მოხვეული გზებით მივიკვლევთ გზას კორპუსებს შორის. „ხომ კარგია, რომ ერთად მოვდივართ, მარტო ვერ მოაგნებდი ამ ადგილს“ - მეუბნება გზადაგზა. კიბეებზე ავდივართ. ოთახებიდან ადამიანები იხედებიან, ინგას ესალმებიან და მოიკითხავენ. უკვე წარმოვიდგინე, როგორია მისი სახელოსნო. ბოქლომს ხსნის, რკინის კარს აღებს და იმწამსვე საღებავების სუნს ვგრძნობ. ნათელი ოთახია სამი კედლის გასწვრივ, პირუკუ ალაგია ნახატები, მეოთხე კედელში ჩასმულ ორ ფანჯარაზე შინდისფერი და მოყვითალო ფარდები გადაწეულია და სინათლე შემოდის. ფანჯრების რაფებზე, ოთახის კუთხეებში, კედლებთან, ფუნჯები, საღებავები და ათასი სხვა ნივთი ალაგია, რომელთა უმეტესობის დანიშნულებას, ალბათ, მხოლოდ მხატვრები თუ მიხვდებიან.

Carpet Cleaning Calgary