პროფესიით ჟურნალისტი ფოტოგრაფიით სტუდენტობისას დაინტერესდა, მას შემდეგ სულ იღებს და მის ცხოვრებაში ფოტოგრაფია განუყოფელ ნაწილად იქცა. „იმდენად მაქვს გამჯდარი, რომ ეს უკვე ჩემთვის ყოველდღიური საქმიანობაა. გჭირდება, ორგანიზმის მოთხოვნილებაა“ - აღნიშნა ეკატერინემ.
მისი გალერეა ჟანრობრივად მრავალფეროვანია. იღებს ყველაფერს: საცხოვრებელი პორობებიდან დაწყებული, საპროტესტო აქციები, სოციალური თემები, გაკეთებული აქვს ავღანეთის სერიაზე, მაგრამ უფრო მეტად სიამოვნებს პორტრეტებზე მუშაობა, უყვარს ბუნება და პეიზაჟების გადაღება. არ უყვარს ცნობილი სახეების აღბეჭდვა. ახალ სახეს ეძებს ქუჩაში, მეგობრებში. მესაკუთრეა, არ უყვარს, როდესაც მის მიერ აღმოჩენილ გოგონებს სხვა იღებს: „ჩემი მოდელები ჩემი ერთგულები არიან, რადგან იციან, რომ ჩემგან წასვლის შემდეგ ჩემთან ვეღარ დაბრუნდებიან. როდესაც აღმოაჩენ სახეს და შემდეგ მასზე სხვა ფოტოგრაფი მუშაობს, მე უკვე მათ მიმართ განწყობა მეკარგება“.
მისი ფოტოები გამოირჩევა ფერთა სიმრავლით. მიიჩნევს, რომ თავისი ჩამოყალიბებული სტილი აქვს და თავის განწყობას ფერთა სიმრავლით გადმოსცემს: „როდესაც ჩემს გალერეაში შევდივარ და ფოტოებს ვათვალიერებ, დოკუმენტალისტიკა ძალიან მაგარია, მაგრამ თვითონ უფრო მსიამოვნებს ფერადი, პოზიტიური ნამუშევრები“.
2010 წლიდან ყოველწლიურად მონაწილეობს კონკურსში „ქოლგა“. იმედს გამოთქვამს, რომ მომავალშიც გაუმართლებს და მისი ნამუშევარი მოხვდება საკონკურსო ფოტოებს შორის. მიღებული აქვს მონაწილეობა ბევრ კონკურსსა და გამოფენაში.
ჟურნალისტობა მოსწონს, ფიქრობს, რომ თავისი ადრენალინი მოაქვს, მაგრამ ფოტოგრაფიას მაინც წინ აყენებს. მისი ოცნებაა ვენეციაში კარნავალი გადაიღოს და ფიქრობს, რომ მალე აისრულებს.
2009 წელს თუშეთში იყო, ნახა მიუვალ ადგილებში დასახლებული ოჯახები. სურვილი აქვს, კიდევ დაუბრუნდეს თუშეთს და იმ ოჯახების ყოველდღიურობა გადაიღოს. „ყოველდღე უწევთ ძალიან ბევრი ბარიერის გადალახვა. ძალიან გულწრფელი ხალხია, ძალიან სუფთა ადამიანები არიან“ - აღნიშნა ეკატერინემ.
წლებთან ერთად ფიქრობს, რომ იხვეწება. წინა წლის ფოტოები აღარ მოსწონს და საკუთარ თავს შენიშვნებს აძლევს. ფიქრობს, რომ იყო კარგი ფოტოგრაფი, უნდა გქონდეს დიდი სურვილი, შემდეგ კარგი პრაქტიკა და სათანადო კადრსაც მიიღებ. მისი აზით, წარმატებული კადრის გადაღება სამოყვარულო აპარატითაცაა შესაძლებელი.
მისი გალერეა ჟანრობრივად მრავალფეროვანია. იღებს ყველაფერს: საცხოვრებელი პორობებიდან დაწყებული, საპროტესტო აქციები, სოციალური თემები, გაკეთებული აქვს ავღანეთის სერიაზე, მაგრამ უფრო მეტად სიამოვნებს პორტრეტებზე მუშაობა, უყვარს ბუნება და პეიზაჟების გადაღება. არ უყვარს ცნობილი სახეების აღბეჭდვა. ახალ სახეს ეძებს ქუჩაში, მეგობრებში. მესაკუთრეა, არ უყვარს, როდესაც მის მიერ აღმოჩენილ გოგონებს სხვა იღებს: „ჩემი მოდელები ჩემი ერთგულები არიან, რადგან იციან, რომ ჩემგან წასვლის შემდეგ ჩემთან ვეღარ დაბრუნდებიან. როდესაც აღმოაჩენ სახეს და შემდეგ მასზე სხვა ფოტოგრაფი მუშაობს, მე უკვე მათ მიმართ განწყობა მეკარგება“.
მისი ფოტოები გამოირჩევა ფერთა სიმრავლით. მიიჩნევს, რომ თავისი ჩამოყალიბებული სტილი აქვს და თავის განწყობას ფერთა სიმრავლით გადმოსცემს: „როდესაც ჩემს გალერეაში შევდივარ და ფოტოებს ვათვალიერებ, დოკუმენტალისტიკა ძალიან მაგარია, მაგრამ თვითონ უფრო მსიამოვნებს ფერადი, პოზიტიური ნამუშევრები“.
2010 წლიდან ყოველწლიურად მონაწილეობს კონკურსში „ქოლგა“. იმედს გამოთქვამს, რომ მომავალშიც გაუმართლებს და მისი ნამუშევარი მოხვდება საკონკურსო ფოტოებს შორის. მიღებული აქვს მონაწილეობა ბევრ კონკურსსა და გამოფენაში.
ჟურნალისტობა მოსწონს, ფიქრობს, რომ თავისი ადრენალინი მოაქვს, მაგრამ ფოტოგრაფიას მაინც წინ აყენებს. მისი ოცნებაა ვენეციაში კარნავალი გადაიღოს და ფიქრობს, რომ მალე აისრულებს.
2009 წელს თუშეთში იყო, ნახა მიუვალ ადგილებში დასახლებული ოჯახები. სურვილი აქვს, კიდევ დაუბრუნდეს თუშეთს და იმ ოჯახების ყოველდღიურობა გადაიღოს. „ყოველდღე უწევთ ძალიან ბევრი ბარიერის გადალახვა. ძალიან გულწრფელი ხალხია, ძალიან სუფთა ადამიანები არიან“ - აღნიშნა ეკატერინემ.
წლებთან ერთად ფიქრობს, რომ იხვეწება. წინა წლის ფოტოები აღარ მოსწონს და საკუთარ თავს შენიშვნებს აძლევს. ფიქრობს, რომ იყო კარგი ფოტოგრაფი, უნდა გქონდეს დიდი სურვილი, შემდეგ კარგი პრაქტიკა და სათანადო კადრსაც მიიღებ. მისი აზით, წარმატებული კადრის გადაღება სამოყვარულო აპარატითაცაა შესაძლებელი.
