ჩემი ხელოვნება - ეს მე ვარ …
11 იანვარი, 2014
გალერეა
ჩემი ხელოვნება - ეს მე ვარ … ელფოსტაბეჭდვა FaceBook Twitter
ჩვენს დღევანდელ გმირს, მიუხედავად მცირე ასაკისა, გამოცდილებით, თავისი საქმისადმი დამოკიდებულებით, ამ ეტაპზე არსებული საქმინობისა და სამომავლო გეგმების გათვალისწინებით, თამამად შეიძლება, ახალგაზრდა, ნიჭიერი, პერსპექტიული ხელოვანი ვუწოდოთ, რომელიც სამყაროს შემოქმედებითად აღიქვამს და მისთვის შემოქმედებაში დრო და საზღვრები არ არსებობს.

21 წლის ბორენა-ბარბარე ნაჭყებია საერთაშორისო ურთიერთობების ფაკულტეტს წელს ამთავრებს, სამხატვრო აკადემიაში კი ფერწერის ფაკულტეტის პირველი კურსის სტუდენტია. „სკოლის დამთავრების დროს ძალიან ბევრს ვფიქრობდი, თუ სად შეიძლებოდა ჩამებარებინა. წარმოიდგინეთ ფიზიკასაც კი არ გამოვრიცხავდი, მაგრამ ხელოვნების გარდა სერიოზულად არაფერს აღვიქვამდი. როგორც ხდება ხოლმე, ეს ასაკი ყველაზე ემოციურია და რატომღაც გადავწყვიტე, ჩემი საქმე უნდა ყოფილიყო ჰუმანიტარულ მისიებში სიარული, მწვავე ფოტოებისა და რეპორტაჟების მომზადება. ყველასგან მოულოდნელად, რაოდენ გასაკვირიც უნდა იყოს, ჩავაბარე საერთაშორისო ურთიერთობებზე“...

მისი ინტერესის სფეროს ხატვა, მუსიკა და კინო წარმოადგენს. რაც შეხება ხატვასა და მუსიკას, მას აღარც კი ახსოვს, რა ასაკიდან დაიწყო: „ალბათ, ვღიღინებდი, როგორც ყველა პატარა და მიმიყვანეს მუსიკალურში, აღმომაჩნდა აბსოლუტური სმენა და შემოვრჩი... მოგვიანებით კი დავრჩი და დავამთავრე ევგენი მიქელაძის სახელობის მუსიკალური ათწლედი, თავიდან საფორტეპიანოზე ვიყავი... შემდეგ კი ვოკალზე გადავედი. თავიდან რომ დავიბადო, ალბათ, იმავე გზას ავირჩევ“. ამ ეტაპზე ის მუსიკას მხოლოდ საკუთარი სიამოვნებისთვის იყენებს, უსმენს Keith Jarrett, Charles Mingus, miles devisi... უყვარს ნიკა მაჩაიძის მუსიკა: „პროფესიონალურად მომავალი წლიდან ვაპირებ დავუბრუნდე მუსიკას, ამ ეტაპზე, შეიძლება ითქვას, ვისვენებ“.

ბარბარე ღვთის საჩუქარს უწოდებს და უდიდეს გამართლებად მიიჩნევს თავის პედაგოგ ნათელა მაყაშვილთან მოხვედრას: „ეს იყო გენიალური ადამინი, მხატვარი, რომელმაც მასწავლა ხატვა და არამარტო...“

ამ ეტაპზე აკადემიის სახელოსნოში მუშაობს, ძირითადი სტილი არ აქვს არჩეული, ფიქრობს, რომ მხატვარი მუდამ ძიებაში უნდა იყოს, რაც მთავარია, აკეთოს და გამოხატოს ის, რასაც ფიქრობს უშიშრად, და მხოლოდ ამ შემთხვევაში იქნება გულწრფელი.

სხვა სტატიები
 „რაც უნდა მოხდეს, მაინც დავხატავ...“
19 ოქტომბერი, 2014
“ბავშვობაში მინდოდა, რომ ზოოპარკის მეპატრონე ვყოფილიყავი, ზოოპარკში დამლაგებლად ან ცხოველების მომვლელადაც კი მსურდა მუშაობა, ცხოველები მიყვარდა ძალიან, სწორედ ამიტომ სახლში მქონდა „ზოოპარკი“: რაც კი შინაური ცხოველი არსებობს, მგონი, ყველა მყავდა. მე კიდევ ყოველთვის მინდოდა ცხენი მყოლოდა, ეს ცხოველი განსაკუთრებულად მიყვარდა“.
ხატვა ბავშვობიდან დაიწყო და თავიდან ყველაზე ხშირად სწორედ ცხენებს ხატავდა, ახლა უფრო ხშირად ადამიანებს ხატავს, იზიდავს შიშველი ფიგურა, მაგრამ ბოლო პერიოდში უფრო მეტ ყურადღებასა და დროს რელიგიურ თემებს უთმობს.
ახალგაზრდა კალიგრაფი და ხელით წერის უძველესი ტრადიცია
04 ოქტომბერი, 2014
ახალგაზრდა კალიგრაფი, ხელოვნების მეცნიერებათა აკადემიის წევრი, პედაგოგი, საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის არქიტექტურის ურბანისტიკისა და დიზაინის ფაკულტეტის მესამე კურსის სტუდენტი ოთარ მჭედლიშვილი საქართველოში ერთ-ერთია, ვინც ხელით წერის უძველეს ტრადიციას იზიარებს. იგი საკუთარ ნამუშევრებს ხბოს ტყავზე, ეტრატზე, ქმნის, საწერად ლერწმის კალამსა და ბატის ფრთას იყენებს, ხოლო, რაც შეეხება მის მთავარ ნიშას, რაც სხვებისაგან გამოარჩევს, სწორედ რომ საწერი მასალა და გოთიკური სტილია.
ახალი რუსული გზა „მგზავრებისთვის“
20 სექტემბერი, 2014
ჯგუფი ,,მგზავრების” პროდიუსერი ჯგუფის ისტორიაზე, საქმიანობაზე, ქართველ და უცხოელ მსმენელზე საუბრობს.
,,როცა ადამიანი ნიჭიერია და თვითონვე ქმნის თავისსავე შესასრულებელ კომპოზიციას, მაშინ ყველაფერი უფრო მარტივადაა, ვინაიდან ის გრძნობს პულსაციას, თუ რა სჭირდება ბაზარს, ეს არის ძირითადი კოზირი, რაზეც დგას წარმატების თემატიკა”- ოთარ ედიშერაშვილი.
ინგა ბატატუნაშვილის საღებავები, ტილოები და ფუნჯები
12 ივლისი, 2014
შეხვედრა „დელისის“ მეტროსთან დავნიშნეთ. ინგა ბატატუნაშვილი მხატვარია. მეგობარ მხატვარ სოსო ქუმსიაშვილთან ერთად მხვდება. ცოტა ხანში მიხვეულ-მოხვეული გზებით მივიკვლევთ გზას კორპუსებს შორის. „ხომ კარგია, რომ ერთად მოვდივართ, მარტო ვერ მოაგნებდი ამ ადგილს“ - მეუბნება გზადაგზა. კიბეებზე ავდივართ. ოთახებიდან ადამიანები იხედებიან, ინგას ესალმებიან და მოიკითხავენ. უკვე წარმოვიდგინე, როგორია მისი სახელოსნო. ბოქლომს ხსნის, რკინის კარს აღებს და იმწამსვე საღებავების სუნს ვგრძნობ. ნათელი ოთახია სამი კედლის გასწვრივ, პირუკუ ალაგია ნახატები, მეოთხე კედელში ჩასმულ ორ ფანჯარაზე შინდისფერი და მოყვითალო ფარდები გადაწეულია და სინათლე შემოდის. ფანჯრების რაფებზე, ოთახის კუთხეებში, კედლებთან, ფუნჯები, საღებავები და ათასი სხვა ნივთი ალაგია, რომელთა უმეტესობის დანიშნულებას, ალბათ, მხოლოდ მხატვრები თუ მიხვდებიან.

Carpet Cleaning Calgary