ამერიკული ოცნებისთვის
1776 წლის 4 ივლისიდან ყოველ წელს ამერიკელები დამოუკიდებლობას ზეიმობენ.
170 წელი ნიკო ნიკოლაძის დაბადებიდან
29 ივნისი, 2013
ნიკო ნიკოლაძე დაიბადა 1843 წლის 27 სექტემბერს (9 ოქტომბერი) ქუთაისში. მისი მამა იაკობ ნიკოლაძე იმ დროის ცნობილი მეწარმე და ვაჭარი იყო, ქუთაისში არაერთი წარმოება ჰქონდა და ფოთის პორტით ხშირად შემოჰქონდა სხვადასხვა დანადგარი უცხოეთიდან.
სპორტიდან ფერწერაში...
22 ივნისი, 2013
დიტო ქაჯაია სამხატვრო აკადემიის ფერწერის ფაკულტეტის მეორე კურსის სტუდენტია, მაგრამ მისმა ნამუშევრებმა საზოგადოების ყურადღება უკვე მიიქცია.
რეჟისორად დაბადებული...
15 ივნისი, 2013
,,მოზარდი ბიჭის ისტორია, რომელიც ცდილობს, მამას დაუმტკიცოს, რომ უკვე დაკაცდა. ჩემი ფილმის გმირს უნდა, საკუთარი შინაგანი პროტესტით იმდენს მიაღწიოს, მამასთან ჰქონდეს მეგობრული ურთიერთობა". ფილმის დასასრული ისეთია, როგორსაც მაყურებელი დაინახავს.
ახალგაზრდა რეჟისორის ,,ბებო"

მოხუცი, წელში მოხრილი ბებო საკერავ მანქანასთან ზის და ლამფის შუქზე კერავს. კერავს იატაკზე დახვავებული თეთრი ნაჭრებისგან... დახუჭული თვალებით მშვიდად ატრიალებს საკერავი მანქანის სახელურს...
გიორგი არაბულის დაღვინებული პოეზია
ამბობს, რომ არ ახსოვს, წერა როდის დაიწყო. საკუთარ თავზე ლაპარაკი არ უყვარს და პოეზიას ჰობად მიიჩნევს.
სხვა სტატიები
ამერიკული ოცნებისთვის
23 იანვარი, 2016
1776 წლის 4 ივლისიდან ყოველ წელს ამერიკელები დამოუკიდებლობას ზეიმობენ.
    პიროვნება ვიზუალს მიღმა
27 დეკემბერი, 2015
"Facebook"-ის მომხმარებლის სახელი - გიორგი თორაძე. პროფილზე თვალშისაცემია საზღვარგარეთ გადაღებული ფოტოები მოდურ სამოსში.
                        ამბავი ტატოზე, ზღვასა და თაიგულზე
16 ნოემბერი, 2015
ოთახის ძირითადი ნაწილი ერთმანეთზე მიწყობილ მოლბერტებს, სხვადასხვა ზომის მრავალფეროვან ჟანრში შესრულებულ ნახატსა და ფერად-ფერად ქსოვილს აქვთ ოკუპირებული.
ხატვით ლაპარაკი...
05 ნოემბერი, 2015
თამთა დოლიძე სამხატვრო აკადემიაში ფერწერაზე სწავლობს. "ხატვა 2-3 წლიდან დავიწყე, როცა ფანქრის ჭერა შევძელი, მას შემდეგ ვხატავ. 4 წლის ვიყავი, გამოფენაში რომ მივიღე მონაწილეობა".
კოპლებიანი გოგონები ქუჩის მუზეუმიდან
03 ნოემბერი, 2015

ბნელა, თბილისში 90-იანებია. ჩამონგრეული შენობებისა და ატალახებული გუბეების ფონზე ცამეტი წლის თამუნა წახნაკიას ჰოლანდიაში მცხოვრები მამისგან საფოსტო ბარათებს იღებს ყდაზე ამსტერდამის ქუჩებში გამოსახული "Street Art"-ებით.
პოეზია - ვით სულის სარკე...
10 თებერვალი, 2015
"პოეზიას ჩარჩოში ვერ ჩავსვამთ, რადგან მას სამყარო არ იტევს. ეს შინაგანი ძალაა, რომელიც ხმაურობს, გკიდებს ხელს და მიგათრევს მზის სხივებისკენ, თვით თავისუფლების გზისკენ, რომ გაზიაროს ჭეშმარიტებას".
 „რაც უნდა მოხდეს, მაინც დავხატავ...“
19 ოქტომბერი, 2014
“ბავშვობაში მინდოდა, რომ ზოოპარკის მეპატრონე ვყოფილიყავი, ზოოპარკში დამლაგებლად ან ცხოველების მომვლელადაც კი მსურდა მუშაობა, ცხოველები მიყვარდა ძალიან, სწორედ ამიტომ სახლში მქონდა „ზოოპარკი“: რაც კი შინაური ცხოველი არსებობს, მგონი, ყველა მყავდა. მე კიდევ ყოველთვის მინდოდა ცხენი მყოლოდა, ეს ცხოველი განსაკუთრებულად მიყვარდა“.
ხატვა ბავშვობიდან დაიწყო და თავიდან ყველაზე ხშირად სწორედ ცხენებს ხატავდა, ახლა უფრო ხშირად ადამიანებს ხატავს, იზიდავს შიშველი ფიგურა, მაგრამ ბოლო პერიოდში უფრო მეტ ყურადღებასა და დროს რელიგიურ თემებს უთმობს.
ახალგაზრდა კალიგრაფი და ხელით წერის უძველესი ტრადიცია
04 ოქტომბერი, 2014
ახალგაზრდა კალიგრაფი, ხელოვნების მეცნიერებათა აკადემიის წევრი, პედაგოგი, საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის არქიტექტურის ურბანისტიკისა და დიზაინის ფაკულტეტის მესამე კურსის სტუდენტი ოთარ მჭედლიშვილი საქართველოში ერთ-ერთია, ვინც ხელით წერის უძველეს ტრადიციას იზიარებს. იგი საკუთარ ნამუშევრებს ხბოს ტყავზე, ეტრატზე, ქმნის, საწერად ლერწმის კალამსა და ბატის ფრთას იყენებს, ხოლო, რაც შეეხება მის მთავარ ნიშას, რაც სხვებისაგან გამოარჩევს, სწორედ რომ საწერი მასალა და გოთიკური სტილია.
ახალი რუსული გზა „მგზავრებისთვის“
20 სექტემბერი, 2014
ჯგუფი ,,მგზავრების” პროდიუსერი ჯგუფის ისტორიაზე, საქმიანობაზე, ქართველ და უცხოელ მსმენელზე საუბრობს.
,,როცა ადამიანი ნიჭიერია და თვითონვე ქმნის თავისსავე შესასრულებელ კომპოზიციას, მაშინ ყველაფერი უფრო მარტივადაა, ვინაიდან ის გრძნობს პულსაციას, თუ რა სჭირდება ბაზარს, ეს არის ძირითადი კოზირი, რაზეც დგას წარმატების თემატიკა”- ოთარ ედიშერაშვილი.
ინგა ბატატუნაშვილის საღებავები, ტილოები და ფუნჯები
12 ივლისი, 2014
შეხვედრა „დელისის“ მეტროსთან დავნიშნეთ. ინგა ბატატუნაშვილი მხატვარია. მეგობარ მხატვარ სოსო ქუმსიაშვილთან ერთად მხვდება. ცოტა ხანში მიხვეულ-მოხვეული გზებით მივიკვლევთ გზას კორპუსებს შორის. „ხომ კარგია, რომ ერთად მოვდივართ, მარტო ვერ მოაგნებდი ამ ადგილს“ - მეუბნება გზადაგზა. კიბეებზე ავდივართ. ოთახებიდან ადამიანები იხედებიან, ინგას ესალმებიან და მოიკითხავენ. უკვე წარმოვიდგინე, როგორია მისი სახელოსნო. ბოქლომს ხსნის, რკინის კარს აღებს და იმწამსვე საღებავების სუნს ვგრძნობ. ნათელი ოთახია სამი კედლის გასწვრივ, პირუკუ ალაგია ნახატები, მეოთხე კედელში ჩასმულ ორ ფანჯარაზე შინდისფერი და მოყვითალო ფარდები გადაწეულია და სინათლე შემოდის. ფანჯრების რაფებზე, ოთახის კუთხეებში, კედლებთან, ფუნჯები, საღებავები და ათასი სხვა ნივთი ალაგია, რომელთა უმეტესობის დანიშნულებას, ალბათ, მხოლოდ მხატვრები თუ მიხვდებიან.

Carpet Cleaning Calgary