4 წლის წინ თეატრალური უნივერსიტეტის სარეჟისორო ფაკულტეტის რამდენიმე პირველკურსელმა ადმინისტრაციასთან შეთამხმებით გადაწყვიტა უნივერსიტეტის ბაზაზე დაეფუძნებინა კინოკლუბი. აქ აჩვენებდნენ ფილმებს, გაიმართებოდა შეხვედრა, როგორც უნივერსიტეტის სტუდენტებთან, ასევე სხვა კინომოყვარულ ადამიანებთან, ჩატარდებოდა თავისუფალი ლექციები. ეს ყველაფერი კი მოემსახურებოდა, პირველ რიგში, კინოს პოპულარიზაციას და შემდეგ უკვე, ზოგადად, თვალსაწიერის გაფართოებას.

ჩვენი საუბარი თეატრალური უნივერსიტეტის სტუდენტებთან სილაბუსებზე ნახევრად იუმორის ჭრილში წარიმართა: "სილაბუსები? რა არის სილაბუსი?!", "ჰკითხეთ აბა სხვებს, რა არის სილაბუსი-ო? ვნახოთ, რას გეტყვიან", "მგონი არც არავინ კითხულობს, ლექტორი მისდევს თუ არა სილაბუსს" - ასეთი იყო მათი რეპლიკები.

შოთა რუსთაველის სახელობის თეატრისა და კინოს სახელმწიფო უნივერსიტეტში ამ დრომდე არ არსებობს ელექრონული ბაზები. როგორც სტუდენტები ამბობენ, უნივერსიტეტში ეს ამ ეტაპზე ერთ-ერთი ყველაზე დიდი პრობლემაა, რომლის გამოც ძალიან ზარალდებიან.

საზღვარგარეთთან ურთიერთობა აქვს, თუმცა, გაცვლითი პროგრამების მიმართულებით არა. როგორც შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს სახელმწიფო უნივერსიტეტის საზოგადოებასთან ურთიერთობის მენეჯერი ჯაბა სიხარულიძე ამბობს, არ აქვს იმიტომ, რომ ამის საჭიროება უნივერსიტეტის სპეციფიკიდან გამომდინარე არ არსებობს: „ჩვენ კონკრეტულად ისეთი სახელწოდების დეპარტამენტი, როგორიც არის გაცვლითი პროგრამები, არ გვაქვს იმიტომ, რომ ამის აუცილებლობა არ არის.

საქართველოს შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს სახელმწიფო უნივერსიტეტის მისია პუნქტებადაა დაყოფილი, რომელთაგან რამდენიმე პუნქტი სტუდენტების პრაქტიკულ კურსს ეხება, კერძოდ:

• პროფესიული საგანმანათლებლო პროგრამებისა და კურსების დანერგვით პრაქტიკულ მუშაობაზე ორიენტირებული სახელოვნებო განათლების მიღების შესაძლებლობა;
• მჭიდრო თანამშრომლობა სხვა სახელოვნებო საგანმანათლებლო დაწესებულებებთან, სასწავლო პროგრამებზე ინფორმაციის ურთიერთგაცვლა, მიღწევების გაზიარება და რეკომენდაციის გაცემა;
• შემოქმედებითი აზროვნებისა და პროცესისათვის სამუშაო სივრცის გამოყოფა; შემოქმედებით პრაქტიკაზე ორიენტირებული თეორიული კვლევების წახალისება;

შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს უნივერსიტეტის ბიბლიოთეკა 1939 წელს შეიქმნა. 1949 წელს რუსთაველის თეატრში მომხდარი ხანძრის გამო ბიბლიოთეკამ მნიშვნელოვანი ზარალი განიცადა, თითქმის განადგურდა წიგნადი ფონდი. ამ ფაქტის გამო უნივერსიტეტს წიგნების ახლიდან შეგროვება მოუწია.

“ზოგადად, სტუდენტებისთვის სტიპენდია მნიშვნელოვანია, რადგან ჩვენ სტიმული გვეძლევა, ვისწავლოთ უფრო კარგად, რაც, რა თქმა უნდა, ჩვენსავე პროფესიონალიზმზე აისახება. რაც შეეხება თეატრალურს, ძალიან ცუდია, რომ ხდება ფაკულტეტების გამორჩევა.

საქართველოს შოთა რუსთაველის სახელობის თეატრისა და კინოს უნივერსიტეტი ორ სასწავლო კორპუსშია განთავსებული: რუსთაველისა და აღმაშენებლის გამზირზე. ორივე შენობა მე-19 საუკუნისაა და, შესაბამისად, უამრავი ინფრასტრუქტურული პრობლემა აქვს. შენობის გარდა, უნივერსიტეტში სასწავლო პროცესისთვის აუცილებელი ტექნიკური აღჭურვილობის ნაკლებობაც შეინიშნება.

თითოეული სტუდენტი, უმაღლესში ჩაბარების პერიოდში გამოცდებით და მეცადინეობით დაღლილი, ფიქრობს, რომ უნივერსიტეტში დახვდება სკოლისგან სრულიად განსხვავებული გარემო, ელოდება მეტ გართობასა და თავისუფლებას. თავის მხრივ, ყველა უნივერსიტეტში, გარდა სწავლა-განათლებისა, სტუდენტური ცხოვრება, სხვადასხვა სახის გასართობი, სპორტული თუ შემეცნებითი აქტივობა მნიშვნელოვან ადგილს უნდა იკავებდეს, რომლის განვითარებაშიც დიდ როლს უნდა თამაშობდეს სტუდენტური თვითმმართველობა.